Zomaar een gedachte die ik vandaag had: Denken we in een bepaalde taal of denken we alleen maar dat we in een bepaalde taal denken?

Als ik zelf over iets nadenk ben ik me er ook altijd van bewust dat ik dit in een specifieke taal lijk te doen, afhankelijk van de context kan dat Nederlands, Engels of Duits zijn. Ik denk dat er ook wel figuren zullen rondlopen die direct in wiskundige constructies kunnen denken, wat erg praktisch zou kunnen zijn.

Daarom vraag ik me eigenlijk ook wel af of het mogelijk zou zijn om te denken zonder taal en natuurlijk vooral hoe dat dan moet. Soms is een gedachte immers niet in taal te bevatten en moet je dan genoegen nemen met het idee wat beperkt is door de taal?

Als het ooit mogelijk zou zijn iemands gedachten te extraheren, wat levert ons dat dan op, een geschreven verhaal in de taal van de gedachte of een abstracte constructie wat op een willekeurige taal kan worden toegepast worden?

Het enige alternatief lijkt te zijn dat gedachten worden opgeslagen in de taal waarin ze gemaakt zijn. Dat is niet erg handig, want dan moeten ze dus steeds eerst vertaald worden om hergebruikt te worden in een gedachte in een andere taal.

Met deze Nederlandstalige overpijnzing kondig ik aan dat ik op dit blog voortaan alleen nog maar in het Nederlands zal schrijven. Ik vind ten eerste Nederlands een mooiere taal en tweedens is er al voldoende in het Engels te vinden op het web. Mijn lezers voor zover ik ze heb kunnen bovendien allemaal prima Nederlands lezen.