24 december: Kertasníkir

De dertiende was Kaarsenbietser,
- het was koud,
als hij niet de laatste was
op kerstavond.

Hij achtervolgde de kleintjes
lachend zo blij en fijntjes,
terwijl ze door de tuin
dartelden met hun kaarsjes.

In de kerstnacht zelf,
- zo zegt een wijs man, -
hielden de jongens zich in
en staarden ze naar de lichtjes.

Daarna, een voor een, vertrokken ze weer,
dwars door vrieskou en sneeuw.
Met Driekoningen¹ ging
de laatste van het stel.

Al lang geleden heeft de sneeuw
hun voetafdrukken laten vervagen.
Maar uit de herinneringen
ontstaan beelden en liederen.

Fijne kerstdagen en zorg ervoor dat je nieuwe kleren krijgt vóór het eind van Kerstavond, want anders komt Jólakötturinn de Kerstkat je opeten!