Lacustris IUT 2008

Het IUT (Inter-Universitair Toernooi) van Lacustris (de studentenschaatsvereniging van Nijmegen) is traditiegetrouw het laatste van het seizoen. Naast het feit dat de wedstrijd twee weken nadat in Eindhoven de baan gesloten is en we zodoende al enigszins uit de training zijn, is het bovendien een 333-meter-baan in plaats van de gewoonlijke 400 meter. De 2 maal 33 meter die de baan op het rechte eind korter is levert een probleem op voor degenen die in de bocht wat langzamer zijn: er is immers relatief meer bocht te rijden.

Ik ben sowieso al niet goed in het rijden van de 500 meter en als daar nog een extra bocht bij komt (500 meter is op een 333-meter-baan anderhalf rondje in plaats van een recht eind en één rondje op de 400-meter-baan), zou je verwachten dat de tijd flink veel langzamer is…

Op de startlijst staat dat ik een wit bandje om moet en dus in de binnenbaan start in het eerste koppel. Maar daar staat al iemand te wachten, dus dat klopt niet. Ik vraag nog even na hoe het zit, maar ze worden al weggeschoten. Als het tweede koppel naar de start wordt geroepen is het mij nog steeds niet duidelijk dat het een fout op de startlijst betreft en dat ik eigenlijk met een gele band had moeten rijden.

Ik sta nog in de inrijbaan als het startschot klinkt en ik besluit maar gewoon te gaan rijden, het zou eigenlijk een valse start moeten zijn, maar de starter laat me maar gaan en ik rijd een flut-tijd.

De tweede rit gaat al wat beter, maar die sprint-afstanden zijn gewoon niks voor mij. Bij de 1000 meter is het verhaal opeens heel anders, met veel gemak rijd ik een iets snellere tijd dan in wat ik in Thialf wegzette. Hierbij moet wel de kanttekening worden geplaatst dat die tijd in Thialf met buikpijn was en ik me nu een stuk beter voelde met m’n eigen fanclubje langs de kant.

Zo, de schaatsen zijn inmiddels alweer ingepakt. De sportschoenen liggen klaar voor de looptrainingen en over een kort tijdje beginnen de droogtrainingen alweer.